Ειδική αγωγή και ξενόγλωσση εκπαίδευση στην Ελλάδα του σήμερα. Ο νόμος και η….τάξη

Η κατάκτηση μια ξένης γλώσσας γενικά θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή ενός ανθρώπου, ο οποίος πλέον ως πολίτης του κόσμου, καλείται να ανταποκριθεί –σχεδόν καθημερινά- σε πολλαπλές επικοινωνιακές προκλήσεις τόσο σε επαγγελματικό, προσωπικό αλλά και σε ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Η σημασία αυτή για την κατάκτηση μιας ξένης γλώσσας έχει τονιστεί πολλές φορές τόσο από την ίδια την Ευρωπαϊκή ένωση όσο και από διάφορους οργανισμούς και κοινώτητες οι οποίες δράττονται στον ευρύτερο χώρο ή ακόμα και σε άλλα συγγενή με αυτό πεδία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαρακτηρηστικά αναφέρει ότι η σημασία της εκμάθησης ξένων γλωσσών λογίζεται ως μέσο για την προόθηση μιας εξαιρετικά πλούσιας τόσο γλωσσικής όσο και πολιτιστικής ποικιλομορφίας. Σε αντίστοιχη αναφορά του το Ευρωπαίκό συμβούλιο της Βαρκελώνης βασισμένο σε υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία της Ένωσης, τονίζει πως όλοι οι μαθητές (…ή σχεδόν όλοι) μαθαίνουν τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες από πολύ μικρή ηλικία.

Η βασική γλώσσα στόχος και κατά πλειοψηφία η πρώτη με την οποία ο μαθητής έρχεται σε επαφή –τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρύτερο ευρωπαίκό επίπεδο- είναι η Αγγλική γλώσσα η σημασία της οποίας τονίζεται από το Στατιστικό γραφείο ευρωπαϊκών κοινωτήτων που αναφέρει πως τα Αγγλικά είναι η περισσότερο διαδεδομένη γλώσσα σε επίπεδο μάθησης στην δευτεροβάθμια εκπάιδευση καθώς και η περισσότερο χρησιμοποιούμενη ξένη γλώσσα στους ενήλικες ηλικίας 26 έως 64 ετών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επομένως, Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα της διδασκαλίας ξένων γλωσσών είναι να διευκολυνθεί η πρόσβαση του κάθε ευρωπαίου πολίτη και ιδιαίτερα εκέινων που αντιμετωπίζουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και ως εκ τούτου, μεγάλα προβλήματα στην κατάκτηση της Αγγλικής ως ξένης γλώσσας. Ποιά είναι όμως η κατάσταση που συναντά ένας μαθητής που αντιμετωπίζει τέτοιες δυσκολίες και καλείται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης στην Ελλάδα; Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα η ειδική αγωγή και ξενόγλωσση εκπαίδευση στην Ελλάδα παρουσιάζει προβλήματα. Δυστυχώς μέχρι τώρα τα μηνύματα που έρχονται δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα και οι πρωτοβουλίες που φαίνεται κατά καιρούς να λαμβάνονται είναι περιορισμένης δυναμικής και αποκλίνουν πολύ από τον επιθυμητό στόχο.

Τα βασικά προβλήματα πηγάζουν κατά κύριο λόγο από την ίδια την νομοθεσία η οποία δεν περιλαμβάνεται τίποτα σχετικό με τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες πρέπει να αντιμετωπίζονται. Τι είδους εκπαίδευση πρέπει να λαμβάνουν, το είδος του σχολείου ή του μαθήματος που πρέπει να παρακολουθούν (γενικό ή ειδικό με ή χωρίς παράλληλη στήριξη).

Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα η διαφοροποιημένη διδασκαλία (η προσαρμοσμένη διδασκαλία σύμφωνα με τις ανάγκες τους μαθητή εντώς της τάξης) παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις και αδυναμίες εφαρμογής αφού δεν ορίζεται σαφώς μέσα στη σχετική με τα σχολικά προγράμματα νομοθεσία, με αποτέλεσμα να έιναι κατα το δοκούν ερμηνευόμενη και ακόμα χειρότερα, κατα το δοκούν εφαρμοζόμενη από μη εκπαιδευμένους φορείς.

Τέλος, η Ελληνική νομοθεσία, με βάση τα μέτρα που μέχρι τώρα έχουν ληφθεί, είναι κυρίως προσανατολισμένα στις εξετάσεις πάσης φύσεως που αφορούν τον μαθητή και όχι σε επίπεδο μαθησης που σε συνδυασμό με τα μη ελαστικά σχολικά προγράμματα, δημιουργούν εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες τόσο για τους μαθητές (με ή χωρίς δυσκολίες) όσο και για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.

Γατσωτής Χ. Αντώνιος

Ειδικός Παιδαγωγός Αγγλικής ως ξένης γλώσσας.